http://www.youtube.com/watch?v=qKUSNhRlirs

allons

Vandaag werd ik in het 'Kunstmuseum aan zee' verrast door de video 'Allons travailler' van Franciska Lambrechts. Het museum is onlangs grondig herschikt en dit werk van F. L. had ik er nooit eerder gezien. De klank bij de video is helaas niet optimaal en de verstaanbaarheid van het gesproken woord komt bij momenten erg in de verdrukking. Maar het gebeurt zelden dat ik langer dan 3 minuten mijn aandacht bij een video-installatie kan houden. In een museum of op een tentoonstelling valt er immers meestal veel te zien waardoor er noodzakelijkerwijs keuzes worden gemaakt. Wil ik de hele tentoonstelling zien? Hoeveel tijd of geduld heb ik? In welke mate kan ik me openstellen voor het werk? De (on-)voorspelbaarheid van een artistieke creatie...

Deze video duurt 45 minuten. Zonder onaardig te willen zijn (want o.a. de presentatie van de collectie is er op vooruit gegaan): in vergelijking met dit werk leek de rest van het museum maar een dooie boel. Een van de sterke kanten van deze film is de afwezigheid van 'een vergulde lijst' die bij een kunstwerk hoort. Dit is een levendige, stekelige en frisse video die niet onmiddellijk te 'klasseren' valt omdat het aura van een kunstwerk lijkt te ontbreken. Hierdoor onstaat er een verwarring: wat is dit en wie heeft dit gemaakt? En bovenal: deze video gáát ergens over en doet dat op een ongewone en onvoorspelbare manier en ik werd erdoor geraakt.

Misschien toch ook nog even 'Golden Years' van Daan van Golden vermelden: een reeks 'gevonden', publieke beelden. Voor elk levensjaar koos de (toen) 72-jarige kunstenaar één krantenfoto uit ieder jaar. "Ze vormen een soort verzonken zelfportret omdat ze indirect laten zien waar zijn voorliefde naar uitgaat of wat hem fascineert, maar ze zeggen strikt genomen niets over zijn leven." Een erg boeiende reeks beelden met volop verrassingen die ik bijvoorbeeld ook als oefening heel interessant vind.

Tussen haakjes: de keuze van deze beelden lijkt me net veelbetekenend.

http://www.youtube.com/watch?v=sMogwJpx2Cc

herinnering aan een tentoonstelling

Hierboven: Gérard Alary, 2008

Detail installatie Johan van Gheluwe

Op de twee foto's hierboven: werk van Sofie Muller.

Enkele beelden uit de tentoonstelling 'Uit het geheugen' met als ondertitel: Over weten en vergeten. In het Museum Dr. Guislain te Gent.

Het schaap met de twee hoofden is ook in het museum te zien maar maakt geen deel uit van deze expositie: het fascinerende 'kabinet' met monstrueusiteiten is samengesteld uit objecten van voorgaande exposities. Als ik het mij goed herinner.

Fotografie - op deze tentoonstelling met mate aanwezig - heeft uiteraard véél met het geheugen te maken.

cirkel

Enkele dagen geleden vond ik dit terug op een zolder: een gehavende maquette uit mijn 'Sint-Lucas-periode". Ik wist niet zeker of dit schaalmodel aan de onverbiddelijk-malende tanden van de tijd was ontsnapt. In mijn geheugen bestond het al bijna niet meer...

Deze maquette werd indertijd niet op ware grootte gerealiseerd en dat was toen ook nooit echt de bedoeling. Wat er op de schermen zou worden geprojecteerd is toen niet verder uitgewerkt.

Dit ontwerp leidde echter wel tot een hele reeks andere werken. Deze structuur, met een op expositie gerichte functie, evolueerde naar een vorm met een conserverend karakter. Een vorm die een binnen en een buiten schept en deze scheiding benadrukt. Een soort camera obscura.

Een foto van de uiteindelijk laatste en meest abstracte fase in deze evolutie werd een jaar geleden (27 december 2008) op deze blog gepost: Schrijn/Black box - 2004.

De opnames en het storyboard voor het video-project zijn ondertussen klaar. De montage wordt begin 2010 voltooid.

Een cirkel lijkt rond te zijn...

boven

vergeten

Een 'vergeten' foto op m'n kleine digitale camera.