© Jan Delestinne(Uit 'Una Storia', 1999-2003, lino, origineel ca. 8/8cm.)
De reeks prenten 'Una Storia' is me nu nog steeds zeer dierbaar en dit om verschillende redenen.
Aanvankelijk zou dit geen 'reeks' of verhaal worden; het is zó gegroeid en uit z'n voegen gebarsten.
Uit de hand gelopen.
Het begon met chinese inkt en een penseel en één 'prentje'.
Uiteindelijk werkte ik er, tussendoor, gedurende enkele jaren aan en groeide de reeks uit tot een beeld-verhaal van ongeveer 18 linosnedes. Linosnedes die niet het typische karakter vertonen van hoogdruk.
Sommige eerdere prenten werden tijdens het proces hersneden, andere verlieten de reeks wegens niet meer 'passend'.
(Ter informatie; een lino kan je het best vergelijken met een soort 'stempel' die je snijdt in een daartoe geschikt materiaal - hout, linoleum... Kinderen gebruiken hiertoe bijvoorbeeld graag een aardappel. Het is een erg direkte en risicovolle techniek: weg is weg!)
Elke prent werd dus eerst geschilderd met (veel) inkt op papier. Aan sommige prenten gingen meerdere tientallen schetsen vooraf. Het vloeien van de inkt was dikwijls onvoorspelbaar en vaak wist ik niet wát ik precies op papier zou zetten. Het ging er voor een deel om om te reageren op wat ik zag ontstaan op het papier.
Deze werkwijze staat haaks op de werkwijze die ik voor alle andere voorgaande lino-reeksen heb gehanteerd. Bovendien had ik, vanaf een gegeven moment, toch een idee waarover de reeks 'in wezen' ging maar moesten de beelden ook te genieten zijn buiten de 'context' van dat 'verhaal'.
Voor mij vallen 'vorm en inhoud' in deze reeks nog altijd heel mooi samen.
It's about let go, to release, point of view, ...
Ik vind het heel fijn om te zien wat toeschouwers allemaal menen te herkennen in de zwart/wit prenten.
Een voorlopige titel van de reeks was 'I', een afkorting van Icarus. Op termijn was ik hier toch niet tevreden mee en er werd een nieuwe titel bedacht en gesneden; het meer neutrale en open 'Una Storia'.
Waarom in het Italiaans? Ook ander werk gaf ik eerder al een naam in de zuiderse en tot mijn verbeelding sprekende taal: 'Macchina per catturare il tempo', ...
Ik besef de betekenis van bepaalde keuzes dikwijls pas veel later.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten