vrijdag 30 januari 2009

and now for something completely different...

Rafaël Rozendaal:


http://www.coldvoid.com/


wat me aan het volgende deed denken - zij het van een geheel andere orde en 'beauty':

http://www.youtube.com/watch?v=nXtHLn0FlYc

wandeling 1



Gisterenmiddag een wandeling in de omgeving gemaakt.
Tegenwoordig ben ik, helaas, nogal vlug geneigd om in de wagen te springen op een vrije dag.
Maar gisteren moest de auto 'binnen'; nazicht, keuring en dat soort dingen (en dat op zijn leeftijd!).
Dus werd het een stevige wandeling door 'de buiten'.
Aan m'n schouder een tweedehands-fototoestel om uit te proberen samen met enkele oude lenzen.

Een gewone, doordeweekse, ijskoude donderdag.
Buiten klinkt die dus heel anders dan bijvoorbeeld het in weekend en, vreemd genoeg; hij is ook stiller.
Het was een enigszins bizarre ervaring.
Niemand 'wandelt' tijdens de week in z'n eentje langs veld- en landwegen. Er zijn zelfs nauwelijks fietsers en als je al iemand passeert dan hebben die passanten een duidelijk doel.

Op zo'n doordeweekse wandeling is er niets en tegelijkertijd enorm veel te zien.
Ik keek m'n ogen uit.
Een doordeweekse wandelaar die z'n ogen uitkijkt en niet weet wat eerst te bekijken.
Bijna gênant.
Hoe bevreemdend en surrealistisch kan de 'gewone' wereld zijn?

En ik werd, neem ik aan, vanachter gordijntjes eveneens met verwonderde blikken gadegeslagen. In het beste geval.





© Jan Delestinne

donderdag 29 januari 2009

P.S.



Onlangs zag ik de documentaire 'Patti Smith - Dream of Life' van Steven Sebring op DVD.

Bij het bekijken van de film kwamen er toch weer enkele herinneringen bij me bovendrijven.

'Wave' moet, samen met de 'dubbele blauwe' van de Beatles, één van de eerste LP's zijn die ik ooit heb gekocht.

Pas in 2005 zag ik P.S. voor het eerst live tijdens de Lokerse Feesten.
Geen perfect maar wel een zeer straf concert, in de gietende regen notabene, van een ouder wordende maar nog steeds zeer gedreven 'angry woman'. Memorabel vond ik het.





© Robert Mapplethorpe

De film raakt me. Een mooi portret maar zonder franjes.
Geen pose.
Liefde, verdriet, verontwaardiging, ...
En een confrontatie met de dingen die veranderen en voorbijgaan. Verlies.
Geen doorsnee rock-documentaire en al zeker geen MTV (bestaat dat nog?).
Een film die ik nóg zal bekijken en beluisteren - al word ik er toch wat melancholisch van.

Patti Smith. Het is een onduidelijke liefde op afstand maar wel één die wel al heel lang stand houdt. En een met veel respect.
En zowel de muziek als de (hoes-)foto's (Horses, Easter, Wave, ...) hebben me altijd nauw aan het hart gelegen.

Ik realiseer me ineens dat ik als jong kereltje waarschijnlijk ooit een ficus in huis heb gehaald omdat er op de hoesfoto van Wave ook zo'n plant stond. Dát was haalbaar. Het stoute indianenmeisje zélf woonde niet in m'n buurt en het boompje bracht haar toch wat dichterbij. De ficus heeft de jaren niet overleeft (geen spijt!), de LP daarentegen doorstond tot hiertoe mijn hectische levenswijze met (licht gepatineerde) glans.

Ps; ik vond nog het volgende filmpje van de voorstelling van 'Dream of Life' op het Filmfestival van Philadelphia http://www.youtube.com/watch?v=O4Y1q3kl1Y4

dinsdag 20 januari 2009

droom

Een tijdje geleden sloeg ik luidop aan het dromen bij het zien van een advertentie op het internet. Te Koop: zwerfwagen.

Een heleboel latente, mij nauwelijks bekende verlangens schoten plots in alle hevigheid wakker. En ik werd er een beetje bang van. Maar toch.





(verkocht maar voor een kijkje: http://home.versateladsl.be/vt692597/mobilhometekoop/index.html)

Ondertussen sta ik terug wat meer met beide benen op de grond - maar ik wéét nu dat er (nóg) iets in mij leeft.

Growing restlessness...

maandag 19 januari 2009

15 januari en het toeval

Op donderdag 15 januari is de eerste bijeenkomst van GG voor 2009 gepland.
Van de 'lieden die relatief intens actief zijn in de secties woord en beeld' wordt, voor deze avond, min of meer een culturele/inspirerende bijdrage verwacht. Kwestie van het verse jaar goed te starten.
Het is ondertussen 15 januari en behalve een suggestie voor een bijdrage heb ik nog steeds niets concreet.
De laatste tijd ben ik geboeid door de rol van 'het toeval' in de fotografie - ik gaf eerder al een voorzichtige hint in de groep - en ik had had dit graag een beetje uitgediept.
Misschien is dit nu wel het moment en ik neem me voor om hetzelfde toeval als methode daartoe te gebruiken.

Ik sta bij m'n werktafel.
Uit een bescheiden, recent aangeschaft en 'nog te lezen' stapeltje boeken neem ik een willekeurig exemplaar. Ik haal het cellofaan van het boek en laat het openvallen waar het wil openvallen.

Er staat:

BEING THERE

As much as I love pictures that have been set up, and as important as those pictures are to me, I'd rather photograph something that occurs on its own. The tension between those two kinds of photographs is at the heart of what I do. It's not a conflict, but sometimes it's useful to remember that things are happening right in front of you and that you don't have to complicate the situation. You can take what's given to you. You just need your mind and your eye. *


Vervolgens, en eigenlijk gaat dit allemaal zonder veel nadenken, neem ik een recente foto, neem plaats achter de computer en beschrijf de omstandigheden waarin ik deze foto heb gemaakt.


Deze tekst publiceerde ik nog diezelfde voormiddag, 15 januari, onder de titel 'Bezoek'.
's Avonds las ik het 'geheel' voor tijdens de bijeenkomst in het Genthof.


* Annie Leibovitz - At Work, Jonathan Cape London, 2008

zondag 18 januari 2009

bedenking

Vandaag dacht ik plots; paardrijden gaat over evenwicht.
Over verschillende soorten evenwicht.
Paardrijden is evenwicht.






Onlangs vond ik deze reproductie, die ik mij herinner van in m'n kindertijd 'bij ons thuis', terug op een zolder. Ik wist niet of de prent nog bestond; veel is weggegeven, verkocht of gewoon weggegooid toen m'n ouders verhuisden. De chinese karakters (?) intrigeerden me als kind al. Ik heb geen idee wat ze betekenen.

donderdag 15 januari 2009

bezoek

Onlangs ging ik op bezoek bij m'n ouders. Ze hadden voor de kerstvakantie een appartementje gehuurd aan de kust en ik zou er even langsgaan.

Onderweg, opzij van de kustweg, maak ik halt bij een kerkje. Het is aan de rand van de oprukkende bebouwing gelegen, vlakbij de zee. (Het interieur van het kerkje doet me aan Engeland denken - altijd weer - en daarom stap ik er bij gelegenheid graag eens binnen.)

Het is helder, zonnig winterweer.
Ik negeer het verbod en parkeer de wagen op de oprit van een lege weide; de enige vrije plek.
Als ik de film in m'n fototoestel heb geladen en uit de auto wil stappen valt me de grote, hoge wagen naast me op. Er slaapt een kind in het kinderzitje en een vrouw ligt voorover op het stuur. Het is niet duidelijk of ze slaapt, huilt, ...
Plots kijkt ze opzij.

Het kerkhof ligt netjes, naakt en leeg in de felle winterzon. Er komt een man achter een muurtje vandaan.

Binnen, in het kerkje is het rustig; slechts enkele bezoekers. Tijdens een vorig bezoek werd er vioolmuziek gespeeld en dat was prachtig maar nu is het stil.
Ik sta er wat te dralen, probeer een paar cadrages uit maar druk niet af. Er komen enkele jonge dertigers binnen. Eén vrouw loopt alleen; het is niet duidelijk of ze bij het gezelschap hoort.
En ondanks haar stilte, valt zij op. Ze heeft iets 'verloren' over zich, ze lijkt 'out of place'. Enkele vrouwen die op het punt staan het kerkje te verlaten, kijken haar nog even na.

In de dikke muts van de jonge vrouw steekt een grote vogelveer.
Nadat ze wat onzeker in het rond heeft gekeken - ik kan nauwelijks haar gezicht zien -zoekt ze zich een stoel uit en blijft er roerloos zitten. In een straal zonlicht.
Niet echt origineel maar ik moet aan een engel denken.

Ik ga zelf voorzichtig zitten en maak 2 foto's. De spiegel en de motor van de camera klinken luid maar ze reageert er niet op.

Even later zoekt een van de mannen haar gezelschap.


© Jan Delestinne


(Terwijl ik dit neerschrijf speelt de internetradio ineens een gedeelte uit de koraalpreludes van J. S. Bach. Het beeld en de muziek vloeien naadloos ineen. Schoon.)

woensdag 14 januari 2009

terugblik


© Jan Delestinne



We waren ongeveer achttien. Met z'n drieën drie weken naar Zuid-Frankrijk, in een huisje via-via. De bedoeling; tekenen, schilderen, lezen, ... Cézanne achterna. Ik kwam terug met een massa dia's (het licht was fabuleus in de Provence) maar ik kan me nauwelijks één tekening of schilderij herinneren. Onlangs vond ik dit 'raampje' terug. Het grootste deel van de dia's moet echter nog altijd bij één van de vrienden in een kast staan. Hoop ik.


(Ingescande dia: de originele kleuren zijn wel rijker en dieper dan ik op mijn scherm kan waarnemen)

dinsdag 13 januari 2009

keuzes


©Jan Delestinne



Zó op het strand gevonden. Kiezen is daar soms eenvoudiger...

maandag 12 januari 2009

muziek

Het laat me niet los:

http://www.youtube.com/watch?v=XLVA7Ap1vkQ

en ook dit, samen met de prachtige clip/fotografie, blijft me nog steeds bekoren:

http://www.youtube.com/watch?v=6Un7usf68eE

zondag 11 januari 2009

gedachte

Ineens leek het verband me duidelijk.
Ik heb enkele jaren gewerkt aan de ontwikkeling van het 'Schrijn' en de 'Macchina',
waar nu ondertussen verschillende versies van bestaan. (zie 27 december)

Hierbij ging ik altijd zeer intuïtief te werk.
En eerder moeizaam en aftastend.
De 'betekenis' of het 'doel' van die werken was, zeker tijdens hun ontstaan, absoluut niet zo
duidelijk voor mezelf.
Ik weet wél dat de werken verband houden met bewaren, beschermen, koesteren, ...
Met het woord-loze en verlangen naar 'heelheid'. En ook licht en duisternis.

En onlangs, ik lag 's nachts wakker in bed, schoven de twee werken in mijn verbeelding over elkaar en vormden zo één werk.
Een donkere doos voorzien van een lens.
Een camera...
Ik had dit er zelf niet eerder in gezien en vind het een mooie gedachte;
dat er misschien een verband is.




zaterdag 3 januari 2009

het boek:



(Er werd in de foto op de kaft geknipt en binnenin worden foto's vaak over 2 pagina's afgedrukt wat ook weer resulteert in een gehavend beeld. Jammer, erg zelfs! Ik begrijp dat niet.)

vrijdag 2 januari 2009

nieuwjaar

Op de tafel ligt m'n kersverse nieuwjaarscadeau; zélf gekozen, zelf ook nog eens betaald én zelf gegeven.

'Seen behind the scene/Forty years of photographing on set/Mary Ellen Mark'.

Even heb ik getwijfeld; de reproductie-kwaliteit van de foto's lijkt me niet altijd echt optimaal.

De foto's op zich grepen me echter wel onmiddelijk aan: gewoonweg fantastisch!

Ik hoop er me de komende dagen in te kunnen verdiepen.