voornemen

Een week geleden werd ik enkele keren gevraagd naar mijn voornemens voor 2010.

Nu is het zo dat ik eigenlijk nooit voornemens maak en al zeker niet luidop. Dat wil zeggen: ik probeer mezelf voortdurend bepaalde 'doelen' te stellen maar een speciaal voornemen ter gelegenheid van een nieuw jaar maak ik eigenlijk niet.

Op de vraag naar mijn voornemens voor dit jaar moest ik dus het antwoord schuldig blijven en dat vond ik, uiteindelijk, toch wat vervelend. Ook al is het een vraag die in een bepaalde sfeer wordt gesteld en waarbij het antwoord een zeker 'entertainment'-gehalte mag bevatten.

Stoppen met roken deed ik 15 jaar geleden al en dat kon toen op minder begrip rekenen dan nu het geval is. Meer bewegen, vermageren, minder drinken: niet echt aan de orde en nogal onpersoonlijk (alhoewel; meer bewegen mag altijd).

De vraag bleef de voorbije dagen toch een beetje hangen en ik besloot enkele voornemens op papier te zetten. Mezelf enkele concrete uitdagingen stellen.

Een voornemen, een doel of een uitdaging is meestal niet een-voudig maar wel een complex gegeven. Zo kon ik pas met succes de sigaret laten toen ik tegelijkertijd een aantal andere stappen ondernam. Tijdelijk of definitief koffie en alcohol vermijden, gezond(-er) eten, andere rokers mijden en niet-rokende vrienden opzoeken, veel bewegen, accepteren dat ik een tijdje ziek zou zijn en toch doorbijten, bijvoorbeeld. Uiteindelijk bleek deze aanpak bij mij te werken. Gewoon iets 'weglaten' of iets 'willen' is vaak niet voldoende, soms zelfs schadelijk en niet altijd zonder gevaar.

Ondertussen heb ik een volledig A4-vel (voor en achter) met plannen, voornemens en uitdagingen gevuld.

Kleine en grotere plannetjes zwart op wit op papier.

Ze zijn meestal fotografie-gerelateerd maar fotografie heeft dan ook, voor mij, wel rechtstreeks en onlosmakelijk met mensen, 'het leven' en mijzelf te maken.

Binnenkort meer hierover.