Wegens 'ziekjes' heb ik me vandaag even ontfermd over een vondeling van eerder deze week. Een licht werkje - wasbeurtje, nazicht - met een klein 'wow'-effect als resultaat. Waardoor ik mezelf ook weer een ietsje beter ga voelen (maar zo shiny als de SL-D2 zie ik er vooralsnog niet uit).
Ik vind het nog steeds mooie dingen; die 'turntables'. Hoewel dit geen bijzonder ['state of the art'] model lijkt, 'heeft' het toch wel iets: met veel zorg gefabriceerd en de 'looks' van een precisie-instrument - wat het overigens ook is. Een cd-speler is, in vergelijking hiermee, de banalitet zelve en veel meer 'weg-werp'. Bovendien is er bij zo'n pick-up nog enige fijn-afstelling vereist: gewicht op de naald, dwarsdrukcompensatie, snelheid, ... En een plaat afspelen blijft iets delicaat: draaitafel mooi horizontaal plaatsen, de naald en het vinyl stofvrij houden, kinderen, dronken vrienden en huidieren uit de buurt houden... Vroeger, in het pre-cd-tijdperk, heb ik nooit zo'n mooie platenspeler gehad. Nu wel, dus.
Enkel nog ergens een geschikte naald vinden....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten