Vandaag, na eerder de planten en de bovenste laag grint te hebben verwijderd, heb ik het voorlaatste stuk grint in de tuin afgegraven. Eigenlijk is afgeschraapt en -gehakt een betere omschrijving. Wat er daarna overbleef deed me een beetje aan een maanlandschap denken (onderste en middelste foto). En in dit wat druilerige weer kwam me nog maar eens de geschiedenis van deze regio voor de geest. En de bijbehorende beelden. En ineens zag ik, in de plaats van maankraters, een miniatuurvoorstelling van het door oorlog geteisterde landschap. Door even aan het contrast en de scherpte van de middelste foto te sleutelen ontstond het bovenste beeld - alsof het verleden gewoon doorleeft en zó weer kan worden opgeroepen...
Hier in de onmiddellijke omgeving bevinden zich overigens opmerkelijk veel veedrinkpoelen. Die in wezen niets anders zouden zijn dan ... volgelopen bomkraters.
Hier in de onmiddellijke omgeving bevinden zich overigens opmerkelijk veel veedrinkpoelen. Die in wezen niets anders zouden zijn dan ... volgelopen bomkraters.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten