Niet alleen de wakende hond en een almachtige houden hier een oogje in het zeil. Camera's en een spiegel vervolledigen het (misschien toch niet altijd even alerte) geheel, samen met enkele verbods- en gebodstekens. Ik heb me echter voorgenomen om geen foto's meer te maken van dergelijke, naargeestige locaties. Iedereen wéét dat ze bestaan - toch was ik weer redelijk verbouwereerd - maar foto's van zulke plaatsen maken het fenomeen enkel groter door er aandacht aan te schenken. En ik ben geen journalist. Ook de deprimerende vervuiling (van sluikstorters) en de vernielingen (door 'recreanten') die ik tijdens mijn wandelingen steeds vaker aantref ga ik niet langer 'documenteren' - voor zover ik dat tenminste al deed. Ofwel doe ik er iets aan, ofwel zorg ik met mijn foto's voor 'een alternatief'. Zoiets.