z.t.



seaside



aub

Dit bordje valt me telkens weer op wanneer ik er langskom.

Enerzijds heeft het iets triest of melancholisch en dat is, denk ik, het gevolg van die 'meer'. Vroeger was de reclame hier welkom - nu niet meer. Waarom? Ik kreeg hierbij het gevoel: 'wij doen niet meer mee, voor ons hoeft het niet meer, wij spelen dit economische glitter-spel niet meer mee'. Uiteraard is dat miijn interpretatie want als ik me niet vergis wordt het huis verkocht en is dát de reden. Maar toch...
Anderzijds is er het object zelf met die specifieke typografie.
Dit bordje werd niet vlug-vlug geschreven. Neen; er is een penseel uitgezocht (het had eigenlijk al z'n beste tijd gehad) en een blikje verf geopend. En dan werd de tekst bedachtzaam geschilderd - met licht-bevende hand. De 'G' is heel bijzonder en doet me een beetje aan een hamerhaai denken (en hij jaagt op de E-tjes). Dan zijn er die fraaie 'E's, de strakke 'R' in reclame en ook die hoekige 'A'. Dit zijn geen 'doordeweeks'-gevormde letters; neen, de schrijver of schrijfster van 'Geen Reclame Meer' heeft of had een bepaalde band met letters.
'Reclame' en 'Meer' zijn mooi op een lijntje gezet. Een bovenlijntje (hoe heet dat?) ontbrak waardoor 'Reclame' in een soort wijkend perspectief lijkt te staan: de letters worden steeds kleiner. 'Geen' is een buitenbeentje. De 'G' staat los van de overige letters maar dat kwam misschien omdat de kalligraaf er nog een beetje "in" moest komen.

Ik probeer later nog een ruimer gekadreerde foto te maken, met iets meer van het huis erbij.

stenen voorwerpen

(tekst volgt nog)

zomerpret

...of is het watervrees?



het huis, de tuin en de omgeving

Ffffrrrrrloppp! Ik was net bezig om een kier tussen de schouw en een draagbalk stofvrij te maken toen er iets bleef  haperen in de stofzuigermond. Er hingen enkele brokken isolatieschuim aan het obstakel waardoor 'de alleszuiger' zich verslikte en aldus werd dít gered...

Het is goed mogelijk, of zelfs waarschijnlijk, dat deze goedkope 'religieuze medailles' (de volksnaam ontschiet me nu) opzettelijk in die kier werden geplaatst. Misschien een volksgebruik? Heeft het met een kinderwens te maken?
Geen idee wat er in de twee kleine zakjes zit - ze openen kan enkel door ze stuk te maken. Met m'n vingertoppen voel ik wel iets zitten.
Eén van de zakjes vertoont sporen van rode verf of inkt - bloed zou bruin geworden zijn.
Dit speldje lijkt afkomstig uit een, voor mij, compleet andere en bijna voorhistorische tijd. Het getuigt van een ander 'denken' en een ander leven.
Of niet?...

sunshine

Less is more...

sunshine

thee - label van de dag

Tegenwoordig geen koffie meer, ik jaag mezelf al genoeg op. Nu ben ik altijd al geïnteresseerd geweest in 'alternatieven' voor dat verslavend 'bakje troost'. Als kind experimenteerde ik uit nieuwsgierigheid met allerlei plantenaftreksels - die ik gemakshalve ook maar als thee omschrijf - als warme drank. Momenteel staat er op mijn theeplank onder andere een merk dat allerlei 'wijsheden' op de theelabeltjes afdrukt. Vanmiddag las ik 'Your discipline is your only friend'. Het leek me erg toepasselijk. Andersom gelezen wordt het eveneens interessant: your lack of discipline is your only enemy.

Focussen op datgene wat echt belanrijk is. De dingen die je wil doen, die je gelukkig en 'heel' maken. Want dat gaat niet vanzelf. Overal zoeken mensen excuses en redenen om toch maar niet die vrijheid te (moeten)gebruiken om die droom, dat bepaalde pad, te volgen. Want het lijkt een verantwoordelijkheid met zich mee te brengen - een verantwoordelijkheid die je echter altijd met je meedraagt.

Zo'n bespiegelingen gaan dan door m'n hoofd als ik het water voor de thee kook.

En ik realiseer me ineens dat het vreselijk, militair-klinkende "discipline" juist iets heel anders kan betekenen; een vriendelijkheid en een verplichting ten opzichte van jezelf. Trouw zijn aan jezelf.